Επιλέγουμε μαζί την καταλληλότερη χειρουργική μέθοδο!
Τα τελευταία χρόνια, αρκετές φορές, κυρίως στο διαδίκτυο, στις τηλεοπτικές εκπομπές καθώς και στα έντυπα μέσα ενημέρωσης συναντάται το φαινόμενο της προώθησης "νέων, πρωτοποριακών, αναίμακτων, ανώδυνων" τεχνικών χειρουργικής, που δυστυχώς συχνά σκοπό έχουν τη διαφήμιση και την αυτοπροβολή και όχι καθαρά ιατρικούς λόγους ενημέρωσης του κοινού.
Ορισμένες φορές, η παραπληροφόρηση των ασθενών που πρέπει να υποβληθούν σε μια επέμβαση είναι σε τέτοιο βαθμό, που έρχονται στο χειρουργό, υπαγορεύοντάς του τη χειρουργική τεχνική που πρέπει να ακολουθήσει, γιατί το άκουσε στην τηλεόραση ή γιατί το διάβασε σε κάποια διαφημιστική προβολή του διαδικτύου (με χορηγό τον ίδιο τον ιατρό). Για παράδειγμα, έχει έρθει ασθενής στο ιατρείο μου, λέγοντάς μου να χειρουργήσω την κύστη κόκκυγος λαπαροσκοπικά, πράγμα το οποίο δεν υφίσταται ιατρικώς ή να του κάνω ρομποτικά την ομφαλοκήλη, που στην περίπτωση του όχι απλά δε έπρεπε να γίνει έτσι, αλλά αν κάποιος το επιχειρούσε θα έβαζε τον ασθενή σε κίνδυνο.
θα προσπαθήσω λοιπόν, να μεταφέρω στην ιστοσελίδα μου την άποψή μου για την επιλογή της καταλληλότερης κατά περίπτωση χειρουργικής τεχνικής, που είναι και η άποψη, ευτυχώς, των περισσοτέρων συναδέλφων. Η επιλογή της χειρουργικής τεχνικής που θα ακολουθήσει ο χειρουργός, ανάλογα με την περίπτωση και το περιστατικό, βασίζεται σε μια και μοναδική λέξη, "ασφάλεια" για τον άρρωστο.
Η καλύτερη λοιπόν χειρουργική τεχνική αποσκοπεί πρωτίστως στην ασφάλεια "ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν" και κατά δεύτερο σκοπό στην ελάττωση της πιθανότητας του πόνου (που ούτως ή αλλιώς είναι παροδικός) και φυσικά στο αισθητικό μέρος, το οποίο έχει να κάνει με το χειρουργικό τραύμα που θα δημιουργηθεί.
Έτσι, λοιπόν, και με γνώμονα όλα τα παραπάνω, θα έλεγα πως από τη δεκαετία του 1990, έχει μπει στην καθημερινότητα των χειρουργών η λαπαροσκοπική - ρομποτική χειρουργική. Αργότερα, και συγκεκριμένα από το 2010 και έπειτα, η ρομποτική έχει βοηθήσει σε πολλές περιπτώσεις τη χειρουργική κοινότητα. Επίσης, η χρήση διαφόρων μορφών ενέργειας κατά τη διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων, όπως το laser, τα ραδιοκύματα και άλλων, έχουν προσφέρει μεγάλη βοήθεια στους χειρουργούς.
Φυσικά, η κλασική χειρουργική (ανοικτή χειρουργική) μπορεί για σωρεία επεμβάσεων να έχει παραγκωνιστεί, ωστόσο παραμένει για πάρα πολλές επεμβάσεις μια σταθερή αξία. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις που ενώ το αρχικό πλάνο του χειρουργού ήταν η λαπαροσκοπική ή ρομποτική χειρουργική, τελικά για διάφορους λόγους, κυρίως τεχνικούς, την τελική λύση τη δίνει η κλασική χειρουργική.
Η σωστή χειρουργική τεχνική, την οποία θα ακολουθήσει ο χειρουργός, εξατομικεύεται σε κάθε περίπτωση και ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή, ενώ μπορεί να είναι διαφορετική σε δυο ασθενείς που έχουν την ίδια πάθηση. Για παράδειγμα, σε δυο ασθενείς που πρέπει να υποβληθούν σε επέμβαση κήλης, ο ένας να χειρουργηθεί λαπαροσκοπικά και ο δεύτερος να πρέπει να χειρουργηθεί ανοικτά, για λόγους που αφορούν πάντα την ασφάλειά του.
Εν κατακλείδι, η χειρουργική τεχνική με την οποία θα πραγματοποιηθεί μια χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει εξαρχής να παρουσιαστεί στον ασθενή, με όλες τις πιθανές μετατροπές που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, με τη μεγαλύτερη ακρίβεια και όσο πιο κατανοητά γίνεται.
